Węglowodany (inaczej sacharydy lub potocznie cukry), stanowią podstawowy składnik pokarmowy obejmujący grupę związków organicznych, zbudowanych z atomów węgla, wodoru i tlenu. Stosunek wodoru do tlenu jest w nich taki sam jak w wodzie i wynosi 2:1. Cukry są jednym z głównych źródeł energii dla organizmu, szczególnie dla układów nerwowego, sercowo-naczyniowego, dla mięśni oraz dla wątroby. Jeden gram węglowodanów dostarcza 4 kcal.

 

Węglowodany są rozpowszechnioną w naturze grupą wodorotlenowych aldehydów i ketonów oraz ich pochodnych. Sacharydy występują jako cukry proste i ich polimery: oligosacharydy i polisacharydy. Ta szeroka grupa związków różni się między sobą budową chemiczną, właściwościami fizykochemicznymi, a także podatnością na procesy trawienia i wchłaniania w przewodzie pokarmowym oraz intensywnością podnoszenia poziomu glukozy we krwi.

 

Cukry są syntetyzowane głównie przez rośliny z dwutlenku węgla i z wody w procesie fotosyntezy. Zwierzęta także wykazują zdolność syntezy poszczególnych węglowodanów z białka i tłuszczu, jednak zdecydowana większość cukrów jest pochodzenia roślinnego. W licznych strukturach komórkowych węglowodany występują jako fragmenty cukrów o zróżnicowanej budowie i wielkości cząsteczek, często w połączeniu z białkami (glikoproteiny) oraz lipidami (glikolipidy).