top of page

Składniki mineralne
cenne minerały z kopalni żywności

Świat, a raczej wszechświat, w którym przyszło nam się rozwijać, dorastać i żyć to złożony system pełen wielu materii. W całym tym skomplikowanym tworze „latają” pierwiastki, które są podstawowymi składnikami tej mieszaniny. Pierwiastki występują w całym kosmosie, w którym żyjemy, ale także same występują w organizmie człowieka, które stanowi kopalnię tych minerałów. 

Składniki mineralne to zaledwie 4% masy ciała, jednakże nawet taka niewielka ilość tej materii ma swoją niezwykle istotną funkcję.  Od nich zależy stan naszego zdrowia, rytm pracy serca, dobry nastrój,  uroda i wiele innych rzeczy. Określa się, iż spośród 46 składników mineralnych aż 30 pierwiastków jest odpowiedzialnych za prawidłowy rozwój i życie człowieka. Organizm nie jest  w stanie wyprodukować ich samodzielnie, stąd musi je dostarczać wraz z pożywieniem. 

​Najbardziej korzystne dla naszego zdrowia są tylko te pierwiastki, które pozyskujemy bezpośrednio z natury pod postacią płynów, surowych owoców, warzyw czy też z ziół leczniczych. Pierwiastki niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmów żywych są w biologii nazywane biogenami.

Podział minerałów (1).jpg
Podział minerałów2 (1).jpg

Istnieją jeszcze ultraelementy, czyli pierwiastki występujące w organizmach w bardzo małych ilościach (stanowią procentowo mniej niż milionowe części masy ciała).

Rola ultraelementów nie jest w pełni wyjaśniona, są przypuszczalnie składnikami niektórych białek, aktywatorami szlaków metabolicznych. Do nich zalicza się pierwiastki tj.: złoto (Au), srebro (Ag), rad (Ra),  wanad (V), rtęć (Hg), stront (Sr).

dzwonek.jpg
  • Każdy pierwiastek znajduje się w organizmie  w określonym celu. Minerały odpowiadają za szereg funkcji , które mają związek z każdym narządem i każdą komórką w ciele człowieka. Dany składnik mineralny odpowiada za inne funkcje, ponieważ w różnych ilościach jest potrzebny organizmowi, a dodatkowo jest to uwarunkowane chociażby przez płeć i wiek człowieka.

  • Wśród funkcji soli mineralnych można wymienić:

    • Stanowią elementy budulcowe dla komórek,

    • Wchodzą w skład płynów ustrojowych oraz enzymów czy hormonów

    • Uczestniczą w transporcie tlenu do komórek.

    • Dzięki składnikom mineralnym jest możliwe pobudzenie nerwów oraz mięśni.

    • Oprócz tego składniki mineralne są odpowiedzialne za utrzymanie prawidłowej gospodarki wodno- elektrolitowe czy utrzymanie równowagi kwasowo- zasadowej.

    • Umożliwiają utrzymanie wielu narządów  w odpowiedniej kondycji

Makroelementy
Na-1.jpg

SÓD

Na - Sód [łac. natrium]

  • W organizmie stanowi podstawowy element płynów ustrojowych i wraz z potasem reguluje gospodarkę wodno- elektrolitową, ponieważ jest głównym kationem zewnątrzkomórkowym. Ponadto bierze udział w procesach wchłaniania i transportu wielu składników pokarmowych.

  • Największym źródłem sodu w diecie jest sól kuchenna, która ponadto, że jest wykorzystywana jako najistotniejszy 

  • Niedobór występuje rzadko i wynika z niedostatecznej podaży lub zwiększonych strat związanych z intensywnym poceniem się, biegunkami, wymiotami, stosowaniem leków moczopędnych.

  • W Polsce spożycie sodu wynosi 130% normy, dlatego zaleca się ograniczanie sodu, ponieważ hipernatremia (nadmiar sodu) może zwiększać pobieranie wody z wnętrza komórek, przez co w przestrzeni międzykomórkowej jest więcej wody (wyrównanie gradientu stężeń)  i powstają obrzęki.

K (1).jpg

POTAS

K - Potas [łac. kalium]

  • Jest głównym składnikiem płynów wewnątrzkomórkowych, oddziałuje na regulację kwasowo- zasadową, warunkuje prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego czy mięśniowego.

  • Głównym źródłem potasu w diecie są banany, ziemniaki, pomidory i przetwory pomidorowe oraz groszek. 

  • Niedoboru potasu w diecie wiążą się z osłabieniem, zmęczeniem i nieprawidłowościami ze strony układu krwionośnego.

  • Z kolei nadmiar może wywoływać zawroty głowy, zaburzenia równowagi.

Cl-1 (1).jpg

CHLOR

Cl - Chlor [łac. chlorum]

  • Jest pierwiastkiem zaliczanym do elektrolitów. Uznawany za główny anion nieorganiczny, który bierze udział w regulacji kwasowo- zasadowej czy wodno- elektrolitowej. Ponadto jony chloru biorą udział w tworzeniu kwasu solnego, który odpowiada za funkcje bakteriobójcze oraz rozkładanie białka w żołądku.

  • Największym źródłem chloru w diecie jest zwykła sól kuchenna (której wzór chemiczny to NaCl- chlorek sodu). Dodatkowo można go znaleźć w produktach zawierających sól, np. wędliny, kiełbasy, wędzone ryby, konserwy, mieszanki przypraw, gotowe przekąski itp. Występuje również w wodzie mineralnej.

  • Niedobór chloru może wywoływać spadek siły mięśniowej, skurcze mięśni czy bóle głowy.

  • Z kolei nadmiar (hiperchloremia) może doprowadzić do kwasicy metabolicznej, a ta  w konsekwencji wywołuje wymioty, przyspieszenie pracy serca a nawet zaburzenia oddychania.

P (1).jpg

FOSFOR

P - Fosfor [łac. phosphorus]

  • Jest składnikiem mineralnym biorącym udział w mineralizacji kości wraz z wapniem (Ca). Ponadto jest niezbędnym elementem budującym tkanki miękkie i błony komórkowe. Jest aktywatorem wielu enzymów.

  • Największym źródłem fosforu są sery podpuszczkowe, kasze (szczególnie gryczana), konserwy rybne czy ryby wędzone spożywane wraz z ośćmi. Ponadto pieczywo, mięso oraz rośliny strączkowe.

  • Zazwyczaj nie występuje niedobór fosforu przez powszechność tego pierwiastka w żywności.

  • Hiperfosfatemia, czyli nadmiar fosforu, zmniejsza przyswajalność wapnia, żelaza, miedzi, magnezu czy cynku.

Mg-1 (1).jpg

MAGNEZ

Mg - Magnez [łac. magnesium]

  • Pełni w organizmie wiele funkcji takich jak: aktywacja wielu enzymów, udział w przemianach białek, tłuszczów czy węglowodanów. W połączeniu z wapniem i witaminą D zapewnia odpowiednią mineralizację kości oraz zębów.

  • Najwięcej magnezu można znaleźć chociażby w gorzkiej czekoladzie, kakao, soi czy orzechach.

  • Niedobory magnezu mogą doprowadzić do tzw. hipomagnezemii, która objawia się osłabieniem, depresją, apatią czy rozdrażnieniem.

  • Z kolei nadmiar pierwiastka może wywoływać biegunki, odwodnienie, a nawet zatrucia organizmu przy przewlekłej suplementacji magnezem.

S-1 (2) (1).jpg

SIARKA

S - Siarka [łac. sulphur]

  • Jest niezbędnym składnikiem mineralnym, ponieważ odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego. Dzięki siarce włosy, skóra czy paznokcie mogą być utrzymane w odpowiedniej kondycji.

  • Źródłem siarki w diecie są mięso i ryby, ale także żółte sery czy jaja. W produktach roślinnych można ją znaleźć w kapuście czy brukselce oraz w awokado czy w truskawkach.

  • Niedobór siarki w organizmie może uszkadzać i osłabiać włosy, skórę i paznokcie. Następuje również zmiana nastroju, który prowadzi do apatii czy zmęczenia.

  • Nie są znane objawy nadmiaru tego pierwiastka, ponieważ jest on z łatwością usuwany wraz z moczem. 

Ca-1 (1).jpg

WAPŃ

Ca - Wapń [łac. calcium]

  • Stanowi podstawowy budulec kości i zębów w organizmie, a ponadto bierze udział w przewodzeniu impulsów nerwowych.

  • Najlepszym źródłem wapnia w pożywieniu stanowią produkty mleczne i jego przetwory. Kolejnymi źródłami, które pozwalają uzupełniać dietę w ten składnik to ryby spożywane wraz z ośćmi, ale także produkty pochodzenia roślinnego np.: sucha fasola, jarmuż, natka pietruszki, mak, szpinak.

  • Wapń w niedostatecznych ilościach może doprowadzić przede wszystkim do osteoporozy lub krzywicy u dzieci.

  • Z kolei nadmiar tego składnika może zaburzać między innymi wchłanianie żelaza, magnezu czy cynku.

Mikroelementy
Cr-1 (1).jpg

CHROM

Cr - Chrom [łac. chromium ]

  • Jest pierwiastkiem śladowym biorącym udział w regulacji metabolizmu składników pokarmowych, czyli białek, węglowodanów oraz tłuszczów. Ponadto chrom pozwala organizmowi odpowiednio wykorzystywać insulinę, a co za tym idzie pomaga utrzymać prawidłową glikemię.

  • Głównym źródłem chromu jest powietrze, gleba i woda, ale w pożywieniu warto jej szukać chociażby w rybach i owocach morza czy w orzechach brazylijskich.

  • Niedobór chromu m.in. może objawiać się w postaci mrowienia palców oraz zaburzeniami koordynacji ruchów.

  • Nadmiar chromu może zaburzać wchłanianie żelaza.

Zn (1).jpg

CYNK

Zn - Cynk [łac.zincum]

  •  Jest potrzebny przy syntezie białka i kwasów nukleinowych (DNA i RNA), wspomaga układ odpornościowy czy poprawia sprawność intelektualną. Jako źródła cynku można wymienić.

  • Jako największe źródła cynku można wymienić mięso, jaja, ryby i ostrygi.

  • Deficyt cynku najbardziej niebezpieczny jest w czasie wzmożonego wzrostu  (okres rozwoju płodowego i dzieciństwo, a także okres ciąży u kobiet), bo zahamowuje wzrost.

  • Ilości cynku znacznie przekraczające zapotrzebowanie organizmu mogą okazać się trujące  i toksyczne.

I-1 (1).jpg

FLUOR

F - Fluor [łac. fluorum]

  • Jest pierwiastkiem odpowiedzialnym za mineralizację zębów oraz kości. Wpływa na twardość szkliwa.

  • Źródła fluoru w diecie to woda pitna, czarna herbata, ser, czy chleb żytni.

  • Niedobór fluoru może zmniejszyć twardość szkliwa,.

  • Z kolei nadmiar może okazać się toksyczny w postaci plamistości szkliwa zębów.

I (1).jpg

JOD

I - Jod [łac. iodum]

  • Jod jest pierwiastkiem niezbędnym do produkcji hormonów tarczycowych T3 (trójjodotyroniny) i T4 (tyroksyny).

  • Głównym źródłem jodu w diecie są sól kuchenna jodowa, ryby (zwłaszcza halibut, dorsz, mintaj), owoce morza.

  • Długotrwały niedobór jodu prowadzi do niedoczynności tarczycy, powiększenia gruczołu tarczowego i powstania wola.

  • Nadmiar może powodować wzrost częstości autoimmunologicznego zapalenia tarczycy, to przyczynia się do wystąpienia nadczynności tarczycy.

Mn (1).jpg

MANGAN

Mn - Mangan [łac. manganum]

  • Jest obecny w wątrobie, trzustce, mózgu, nerkach czy płucach. Stanowi składnik wielu enzymów biorących udział w syntezie białek, kwasów nukleinowych i tłuszczowych.

  • Mn można znaleźć w owocach morza, orzechach laskowych, włoskich czy piniowych oraz  w produktach pełnoziarnistych.

  • Niedobór występuje bardzo rzadko.

  • Znaczący nadmiar objawia się zespołem parkinsonoidalnym.

Cu (1).jpg

MIEDŹ

Cu - Miedź [łac. cuprum]

  • Bierze udział w syntezie hemoglobiny. Od jej ilości zależą zdolności zapamiętywania  i kreatywność. 

  • Główne źródła Cu to wątroba, kakao, nasiona słonecznika czy pestki dyni.

  • Niedobór objawia się zaburzeniami koncentracji czy problemami z pamięcią.

  • Nadmiar może manifestować bóle mięśni czy nudności.

Mo (1).jpg

MOLIBDEN

Mo - Molibden [łac. molybdenum]

  • Poprawia odporność i jest umożliwia przyswajanie żelaza.

  • Głównymi źródłami molibdenu są fasola, groch, soja czy warzywa zielonolistne.

  • Objawy niedoborów to bóle głowy, nudności, spadek odporności.

  • Nadmiar obniża wchłanianie miedzi oraz żelaza.

Se (1).jpg

SELEN

Se - Selen [łac. selenium]

  • Selen wspiera odporność organizmu, a także jest składnikiem wielu enzymów.

  • Można go znaleźć przed wszystkim w orzechach brazylijskich czy łososiu i tuńczyku.

  • W Polsce niedobór nie występuje.

  • Wysoka może być toksyczna, a nawet śmiertelna. Nadmiar objawia się zaburzeniami ze strony układu nerwowego.

Fe (1).jpg

ŻELAZO

Fe - Żelazo [łac. ferrum]

  • Żelazo jest składnikiem hemoglobiny, dzięki czemu bierze udział w transporcie tlenu do wszystkich komórek organizmu. Ponadto wchodzi w skład wielu enzymów.

  • Najlepszym źródłem żelaza są podroby, mięso, ale też otręby pszenne, kakao czy mak.

  • Niedobór prowadzi do zawrotów głowy czy anemii.

  • Nadmiar może prowadzić do zaburzeń hormonalnych, osteoporozy czy depresji.

Bibliografia

  1. Dietary Reference Intakes: The Essential Guide to Nutrient Requirements, Copyright 2006 by the National Academy of Sciences.

  2. Filipczyk L., Król P., Wystrychowska A., Hepcydyna — hormon wątrobowy kontrolujący homeostazę żelaza. Forum Nefrologiczne 2010, tom 3, nr 4, 233–242

  3. Gapys B., Raszeja-Specht A., Bielarczyk H., Rola cynku w procesach fizjologicznych i patologicznych organizmu, Journal of Laboratory Diagnostics Diagn Lab 2014; 50(1), 45-5

  4. Gawęcki J., Żywienie człowieka. Podstawy nauki o żywieniu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012, 228 – 234

  5. https://www.ekologia.pl/kobieta/zdrowie/kobalt-co-wlasciwosci-dzialanie-i-wystepowanie-kobaltu,21160.html. Accessed 21 Nov 2019

  6. J. Artym J., M. Zimeck. Organizm gospodarza kontra drobnoustroje w walce o żelazo. Rola żelaza w zakażeniach. Kosmos. Problemy nauk biologicznych, 63 (3) 304, 2014, 345-366

  7. Jarosz M., Normy żywienia dla populacji polskiej, Instytut Żywności i Żywienia, Warszawa 2017, 205–209

  8. Kislichenko V.S., Rola minerałów w organizmie człowieka. Substancje mineralne, Ukraińska Akademia Farmaceutyczna, Charków.

  9. Kunahowicz H., Nadolna I., Iwanow A., Przygoda B.,  Wartość odżywcza wybranych produktów spożywczych i typowych potraw, wydawnictwo lekarskie PZWL, Warszawa 2005.

  10. Kurzepa J., Chemia organizmów żywych, Radomskie Towarzystwo Naukowe, 2014, 13-14

  11. M. Zawadzki, P. Gać, R. Poręba, R. Andrzejak Zmiany w układzie sercowo-naczyniowym zwierząt poddawanych intoksykacji związkami manganu. Medycyna Pracy 2008, 59(5), 387–393

  12. Mangan w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Główny Inspektorat Sanitarny 2018

  13. Molibden - jak wpływa na zdrowie? Zastosowanie. https://www.medme.pl/artykuly/molibden-jak-wplywa-na-zdrowie-zastosowanie,71874.html. Accessed 21 Nov 2019

  14. Szubierajska J., Kobalt (Co) - właściwości, działanie i występowanie kobaltu, 2015

  15. Szymczak H., Magnez – pierwiastek niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu, Farmacja Współczesna 2016; 9: 217-223

  16. Timothy M. Marshall, Ph.D.; “Lithium as a Nutrient”; 107 Journal of American Physicians and Surgeons, 20 (4), Winter 2015;

  17. What is the function of hydrogen in the human body? In: Jagranjosh.com. https://www.jagranjosh.com/general-knowledge/what-is-the-function-of-hydrogen-in-the-human-body-1509018695-1. Accessed 21 Nov 2019

  18. Wierzbicka D., Gromadzka G., Ceruloplazmina, hefajstyna i cyklopen: trzy multimiedziowe oksydazy uczestniczące w metabolizmie żelaza u człowieka, Postepy Hig Med Dosw (online), 2014; 68: 912-924. Data dostępu 20.11.2019

  19. Włodarek D., Dietoterapia, PZWL, 2015

  20. Wołonciej M., Milewska E., Roszkowska-Jakimiec W. Pierwiastki śladowe jako aktywatory enzymów antyoksydacyjnych. Postepy Hig Med Dosw (online), 2016; 70: 1483-1498

bottom of page